Starosta Witold Darłak w 19 nr Reportera napisał: Z niedowierzaniem, zażenowaniem i wstydem przeczytałem ogłoszenie płatne radnych powiatowych PSL-u, członków klubu Samorząd i Gospodarka w ostatnim numerze gazety Reporter. Skąd te uczucia u włodarza powiatu? Czy są uzasadnione? Wydaje się, że pan starosta może słusznie się wstydzić, być zażenowanym i niedowierzać. Przypomnijmy; w ogłoszeniu Klubu Samorząd i Gospodarka, które przeczytał, poinformowaliśmy np., że poseł tej Ziemi pan Kazimierz Moskal głosował w sejmie przeciwko dotacji w wys. 60 mln. na ropczycko-sędziszowski łącznik autostrady. Wydaje się, że Starosta jako partyjny kolega posła z PiS, po takim zachowaniu posła, ma prawo odczuwać wstyd, zażenowanie i niedowierzanie. W krytykowanym przez starostę ogłoszeniu napisaliśmy również o mikro dotacji marszałka na tę inwestycję w wys. 1,2 mln. zł, co wystarczy raptem na 90 m drogi. To wsparcie to również pomoc kolegów tej samej partii. Czy powyższe zdarzenia nie mogą stanowić powodu do wstydu, zażenowania i niedowierzania starosty?
Tag: samorząd
Dlaczego starosta się wstydzi? Odpowiedź na list.
Sprzeciwiamy się złym decyzjom i dopingujemy do działania
Rozmawiam z Wiesławem Ryglem przewodniczącym klubu radnych Komitetu Samorząd i Gospodarka w samorządzie powiatowym.
T.K. Niedawno minął rok kadencji samorządowej. Jak pan ocenia dokonania powiatu w minionym czasie?
W.R. Trudno o jednoznaczną ocenę. Myślę, że w tzw. bieżącym funkcjonowaniu samorządu powiatowego nie wystąpiły jakieś nadzwyczajne zakłócenia. Co prawda obecni włodarze nie posiadają doświadczenia i wysokich kwalifikacji, ale jest to w części rekompensowane przez sprawną załogę i doświadczenie pracowników. Na plus trzeba zaliczyć na przykad kilka istotnych zrealizowanych inwestycji. Cieszą wykonane remonty mostów w Iwierzycach i Wiercanach, przebudowa drogi powiatowej w Lubzinie, remont nawierzchni w Bliznej i Ociece, czy też wybudowane chodniki w Czarnej, Krzywej, Wolicy ługowej, Wolicy Piaskowej, Zagorzycach Dolnych, Wolicy Piaskowej i Kamionce. Co prawda powstały one na krótkich odcinkach, stąd wiele krytycznych i uzasadnionych uwag, że rozdrobnienie środków to dowód na niegospodarność i uprawianie populizmu. To słuszna krytyka, dlatego też apelujemy do zarządu o większą racjonalność i wykonywanie dłuższych niż kilkudziesięciometrowe odcinków ciągów pieszych w przyszłości. Pozytywnie oceniamy dokonania zarządu w dziedzinie zwalczania bezrobocia, oświaty i opieki społecznej.
Pacjent zagrożony a pieniądz publiczny w błoto?
Z życia powiatu – subiektywnym okiem
Ostatnia sesja w powiecie przyniosła szereg interesujących rozwiązań. Rzecz jasna, dzięki instrumentom promocji (niektórzy nazywają to propagandą), dzięki etatowym pracownikom starostwa, publikacjom, stronie internetowej, licznym uroczystościom i wydatkom z publicznych środków będzie kreowana jako kolejne ogniwo w paśmie niekończących się sukcesów. Tak to już jest, że rządzący potrafią o to zadbać. Oczywiście na ostatniej sesji rady powiatu zdarzyły się dobre decyzje korzystne dla powiatu. Jednogłośnie zatwierdziliśmy nowy program przeciwdziałania bezrobociu, padły zapowiedzi inwestycji chodnikowych i nie tylko. Kilka głosowań przeszło jednogłośnie w konsensusie, ale to nie jest pełny obraz zdarzeń. Z demokratycznego obowiązku opozycji pragnę zwrócić uwagę na pewne mankamenty i zachęcić obecne władze powiatowe do refleksji i korekt w działaniu chociażby w niżej opisanych kwestiach. Wyrażam przekonanie, że uwzględnienie krytycznych uwag wyszłoby na dobre nam wszystkim jako mieszkańcom powiatu. Czasem z uśmiechem, niekiedy z wielkim zatroskaniem, niekiedy z dezaprobatą warto się spierać dla końcowego rezultatu, bo o publiczne dobro warto powalczyć.
Pacjent w zagrożeniu?
Niepokojące informacje przedstawił Zespół Opieki Zdrowotnej w odniesieniu do pracy pogotowia ratunkowego na terenie powiatu w 2014 roku. Nikt nie kwestionował zaangażowania i fachowości naszych służb medycznych. Za to źle przedstawiają się parametry czasowe udzielania pomocy. Aż w 465 przypadkach karetki nie dotarły do pacjentów w ustalonych limitach czasowych. Ponad 12 % wszystkich dojazdów karetek trwało dłużej niż wymagane standardy bezpieczeństwa, tj. przekraczały limit 10 minut w mieście i 15 minut poza miastem. Najgorzej sytuacja przedstawiała się w najbardziej odległych zakątkach powiatu. Niechlubny rekord padł w dojeździe do Brzezin, gdzie karetka dotarła po 35 minutach od zgłoszenia. Na niedopuszczalność takich zdarzeń zwrócił uwagę radny Marcin Świerad, który kolejny raz wnioskował o stacjonowanie 1 karetki w samym Wielopolu. Radni nie mogli uwierzyć, w to co usłyszeli na sesji od przedstawiciela (lekarza) z NZOZ „Piomar”, że ta liczba zbyt długich dojazdów nie ma znaczenia i że to tylko statystyka. Może dla zdrowego lekarza to nie ma znaczenia ale dla chorego pacjenta ma – irytowali się radni klubu ludowo-samorządowego. Radny Wiesław Rygiel zaapelował, by powiat z determinacją czynił starania o zakup kolejnej karetki i spowodował jak najszybciej skrócenie czasu interwencji przez powiatowe służby pogotowia ratunkowego. Sprawa ochrony zdrowia i życia musi być priorytetem. Radni tego klubu uznali, że starosta powinien energicznie działać, by jak najszybciej poprawić sytuację w tym zakresie. Takie właśnie żądanie przedstawili w czasie sesji.
Pacjent bywa rozwydrzony?
Niewiarygodne a jednak prawdziwe. Oto przedstawiciel Piomaru w czasie ostatniej sesji udowadniał, że mieszkańcy z powiatu mają bardzo dobrą dostępność do lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej, gdy tymczasem w Warszawie taka wizyta może nastąpić po 3 dniach od rejestracji. Uznał ponadto, że zdarzają się „rozwydrzeni” pacjenci, którzy oczekują, że lekarz zawsze będzie dostępny. Nie pomogły prośby radnego Świerada, by ułatwić pacjentom dostęp do lekarza nieobecnego w gabinecie w godzinach z uwagi na wizyty domowe, nie wiedzieć kiedy rozpoczęte i kiedy kończone. Radny przekonywał, że nierzadko pacjenci zastają zamknięte drzwi do lekarza w godzinach jego urzędowania (continue reading…)
